জমাৎ-উল-বিদা মুছলমানসকলৰ বাবে বিশেষকৈ ভাৰত উপমহাদেশৰ মুছলমানসকলৰ বাবে এক গুৰুত্বপূৰ্ণ দিন। জমাৎ-উল-বিদাক মুছলমানসকলে “বিদায়ৰ শুকুৰবাৰ” বুলিও জনাজাত। ইছলামিক কেলেণ্ডাৰৰ তৃতীয় মাহ জামাদ-উল-আৱাল মাহৰ শেষ শুকুৰবাৰত পৰে। মুছলমান সম্প্ৰদায়ে জমাৎ-উল-বিদা উদযাপন কৰা কিছুমান উপায় ইয়াত উল্লেখ কৰা হ’ল:
১. বিশেষ নামাজঃ মুছলমানসকলে মছজিদত সমবেত হৈ জমাৎ-উল-বিদা নামাজ আদায় কৰে, যিটো নিয়মীয়া জুম্মাৰ নামাজৰ দৰেই কিন্তু অতিৰিক্ত দোৱানা আৰু ধৰ্মধ্বনিৰ সৈতে। ইমামে এটা খুতবাহ (ধব্বত) প্ৰদান কৰে য’ত তেওঁ ইবাদত সকলক দিনটোৰ গুৰুত্বৰ কথা সোঁৱৰাই দিয়ে আৰু ইছলামৰ শিক্ষা পালন কৰিবলৈ আহ্বান জনায়।
২. ৰোজাঃ কিছুমান মুছলমানে আল্লাহৰ ক্ষমা আৰু ৰহম বিচৰাৰ উপায় হিচাপে জমাৎ-উল-বিদাত স্বেচ্ছামূলক ৰোজা পালন কৰে। এই দিনটোত ৰোজা ৰখাটো বাধ্যতামূলক নহয় যদিও অতিশয় বাঞ্ছনীয়।
৩. দান: দান দিয়াটো ইছলামৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংশ, আৰু বিশেষকৈ পবিত্ৰ ৰমজান মাহত মুছলমানসকলক উদাৰ হ’বলৈ উৎসাহিত কৰা হয়। বহু মুছলমান সম্প্ৰদায়ে জুমাত-উল-বিদাত দৰিদ্ৰ আৰু আৰ্তজনৰ বাবে ধন সংগ্ৰহৰ আয়োজন কৰে আৰু অনুদান সংগ্ৰহ কৰে।
৪. পৰিয়ালৰ সমাৱেশঃ প্ৰাৰ্থনাৰ পিছত পৰিয়াল আৰু বন্ধু-বান্ধৱীয়ে প্ৰায়ে গোট খাই খাদ্যৰ ভাগ-বতৰা আৰু শুভেচ্ছা বিনিময় কৰে। আনন্দ আৰু উদযাপনৰ সময়, মানুহে নিজৰ শ্ৰেষ্ঠ কাপোৰ পিন্ধি বিশেষ ব্যঞ্জন প্ৰস্তুত কৰে।
৫. চিন্তা আৰু তওবা: জমাৎ-উল-বিদাও মুছলমানসকলে নিজৰ কৰ্মৰ ওপৰত চিন্তা কৰাৰ সময় আৰু নিজৰ পাপৰ বাবে আল্লাহৰ পৰা ক্ষমা বিচৰাৰ সময়। মুছলমানসকলক আল্লাহৰ পৰা হিদায়ত আৰু দয়া বিচাৰি সময় কটাবলৈ উৎসাহিত কৰা হয়।
সামগ্ৰিকভাৱে জমাৎ-উল-বিদা মুছলমানসকলৰ বাবে আধ্যাত্মিক তাৎপৰ্য আৰু প্ৰতিফলনৰ দিন। নিজৰ ঈমান মজবুত কৰা, ক্ষমা বিচৰা আৰু একগোট হৈ একগোট হৈ আল্লাহৰ ৰহমত উদযাপন কৰাৰ সময়।