তৰ্ক প্ৰতিযোগিতাৰ নিয়মসমূহ
অনুষ্ঠানৰ আৰ্হি আৰু শৈলীৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি ভিন্ন হয়, কিন্তু
কিছুমান সাধাৰণ নিৰ্দেশনাৰ ভিতৰত আছে:
সময় সীমা: তৰ্ককাৰীসকলক সাধাৰণতে
বিবৃতি মুকলি কৰা, খণ্ডন কৰা আৰু সামৰণি যুক্তিৰ বাবে এটা নিৰ্দিষ্ট সময়
দিয়া হয়। সময়সীমাই তৰ্কটো যাতে কেন্দ্ৰীভূত আৰু সংগঠিত হৈ থাকে, আৰু সকলো
অংশগ্ৰহণকাৰীয়ে নিজৰ যুক্তি দাঙি ধৰাৰ সমান সুযোগ পায়।
ফৰ্মেট: তৰ্কসমূহে এটা নিৰ্দিষ্ট
ফৰ্মেট অনুসৰণ কৰিব পাৰে, যেনে অক্সফৰ্ড শৈলীৰ তৰ্ক বা সংসদীয় শৈলীৰ তৰ্ক। এই
ফৰ্মেটত ভাষণৰ ক্ৰম, বক্তাৰ সংখ্যা আৰু প্ৰতিটো ভাষণৰ দৈৰ্ঘ্যকে ধৰি তৰ্কৰ গঠনৰ
ৰূপৰেখা দাঙি ধৰা হয়।
প্ৰমাণ: তৰ্ককাৰীসকলে তেওঁলোকৰ
যুক্তিসমূহ প্ৰমাণৰ দ্বাৰা সমৰ্থন কৰিব লাগে,
যেনে তথ্য, পৰিসংখ্যা, বিশেষজ্ঞৰ
সাক্ষ্য। প্ৰমাণ প্ৰাসংগিক আৰু বিশ্বাসযোগ্য হ’ব লাগে, আৰু তৰ্ককাৰীসকলে
তেওঁলোকৰ তথ্যৰ উৎস স্পষ্টভাৱে উল্লেখ কৰিব লাগে।
বাধা আৰু ক্ৰছ-এক্সাম: তৰ্কৰ
আৰ্হিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি বাধা আৰু ক্ৰছ-এক্সাম সম্পৰ্কীয় নিয়ম বেলেগ বেলেগ হয়।
কিছুমান তৰ্কত অংশগ্ৰহণকাৰীসকলক ভাষণৰ সময়ত ইজনে সিজনক বাধা দিবলৈ দিয়া হ’ব পাৰে, আনহাতে
কিছুমানত ক্ৰছ-একজামিনেচন নিৰ্দিষ্ট সময়ত সীমাবদ্ধ থাকিব পাৰে।
প্ৰাসংগিকতা: তৰ্ককাৰীসকলে তৰ্কৰ
বিষয়টোৰ ওপৰত নিজৰ যুক্তি কেন্দ্ৰীভূত কৰিব লাগে, আৰু অপ্রাসংগিক বা স্পৰ্শকাতৰ
বিষয়ত বিচ্যুত হোৱাটো এৰাই চলিব লাগে। কোনো অংশগ্ৰহণকাৰী বিষয়ৰ বাহিৰত গ’লে বিচাৰক বা
মডাৰেটৰে হস্তক্ষেপ কৰিব পাৰে।
শিষ্টাচাৰ: তৰ্ককাৰীসকলে গোটেই তৰ্কটোত
পেছাদাৰী আৰু সন্মানজনক সুৰ বজাই ৰাখিব লাগে। ব্যক্তিগত আক্ৰমণ আৰু অসন্মানজনক
আচৰণৰ অনুমতি নাই।
বিচাৰক: বিচাৰকৰ এটা পেনেলে বা
একক বিচাৰকে যুক্তিৰ মানদণ্ড, প্ৰমাণৰ প্ৰাসংগিকতা আৰু যোগাযোগৰ ফলপ্ৰসূতাৰ ওপৰত ভিত্তি
কৰি বিতৰ্কৰ মূল্যায়ন কৰি বিজয়ী নিৰ্ণয় কৰিব।
তৰ্ক প্ৰতিযোগিতাখন যাতে ন্যায্য, সংগঠিত আৰু সন্মানজনক
হয় তাৰ বাবে তৰ্ক প্ৰতিযোগিতাৰ নিয়মে গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে।
অংশগ্ৰহণকাৰীসকলে অনুষ্ঠানৰ নিয়মৰ সৈতে পৰিচিত হ’ব লাগে, আৰু সফল আৰু
উৎপাদনশীল বিতৰ্ক নিশ্চিত কৰিবলৈ সেইবোৰ নিবিড়ভাৱে অনুসৰণ কৰিব লাগে।