পানী এক অপৰিহাৰ্য প্ৰাকৃতিক
সম্পদ যিটো বিভিন্ন কামত ব্যৱহাৰ কৰা হয়। পানীৰ কিছুমান সাধাৰণ ব্যৱহাৰৰ বিষয়ে
উল্লেখ কৰা হ’ল:
১. পানী খোৱা আৰু ৰন্ধা-বঢ়াঃ ঘৰ, ৰেষ্টুৰেণ্ট, আৰু অন্যান্য
খাদ্য সেৱা প্ৰতিষ্ঠানত পানী খোৱা আৰু ৰন্ধা-বঢ়াৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হয়।
২. পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা আৰু অনাময়ঃ গা ধোৱা, হাত ধোৱা, দাঁত ব্ৰাছ কৰা,
আৰু অন্যান্য ব্যক্তিগত
পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ বাবে পানী ব্যৱহাৰ কৰা হয়। ইয়াৰ উপৰিও ঘৰ-দুৱাৰ আৰু
ব্যৱসায়িক প্ৰতিষ্ঠানত চাফাই আৰু অনাময়ৰ কামত ব্যৱহাৰ কৰা হয়।
৩. কৃষিঃ কৃষিক্ষেত্ৰত জলসিঞ্চন আৰু
শস্য উৎপাদনৰ বাবে পানী অপৰিহাৰ্য। ভাৰতত ব্যৱহৃত পানীৰ প্ৰায় ৮০% কৃষিৰ বাবে ব্যৱহাৰ
কৰা হয়।
৪. উদ্যোগঃ উৎপাদন, খনন, শক্তি উৎপাদন
আদি বিভিন্ন উদ্যোগত শীতল, চাফাই আৰু অন্যান্য উৎপাদন প্ৰক্ৰিয়াৰ বাবে পানী ব্যৱহাৰ
কৰা হয়।
৫. বিনোদনঃ সাঁতোৰ, নাও চলোৱা, মাছ ধৰা আদি
বিনোদনমূলক কামত পানী ব্যৱহাৰ কৰা হয়।
৬. পৰিবহণঃ পানী পৰিবহণৰ কামত
ব্যৱহাৰ কৰা হয়, যেনে জাহাজ আৰু নাওঁ চলোৱা।
৭. পৰিৱেশৰ উদ্দেশ্যঃ পৰিৱেশ তন্ত্ৰৰ
স্বাস্থ্য ৰক্ষাৰ বাবে আৰু বিভিন্ন পৰিৱেশৰ কামত, যেনে জলাশয়, নদী, আৰু অন্যান্য
জলভাগৰ ৰক্ষণাবেক্ষণৰ বাবে পানী ব্যৱহাৰ কৰা হয়।
সামগ্ৰিকভাৱে পানী হৈছে এক গুৰুত্বপূৰ্ণ সম্পদ যিটো বহু ধৰণৰ কাম-কাজৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হয়, আৰু ই আমাৰ দৈনন্দিন জীৱন আৰু বিশ্ব অৰ্থনীতিৰ কাৰ্য্যকলাপত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে।