বাল্যবিবাহ নিষেধাজ্ঞা আইন, যাক বাল্যবিবাহ নিষেধাজ্ঞা আইন বুলিও কোৱা হয়, ভাৰতত ২০০৬ চনত প্ৰণয়ন কৰা হয়। এই আইন অনুসৰি মহিলাৰ বাবে বিবাহৰ নূন্যতম বয়স ১৮ বছৰ, আৰু পুৰুষৰ বাবে ২১ বছৰ। বাল্যবিবাহক এনে বিবাহ হিচাপে সংজ্ঞায়িত কৰা হয় য‘ত কইনা বা দৰা ১৮ বছৰৰ তলৰ হয়। এই আইনখনে বাল্যবিবাহক অপৰাধী বুলি গণ্য কৰে আৰু বাল্যবিবাহ কৰা, পৰিচালনা কৰা বা সহায় কৰাসকলক শাস্তিৰ ব্যৱস্থা কৰে। এই আইনখনে বাল্যবিবাহ বাতিল কৰাৰ ব্যৱস্থাও আছে আৰু এনে বাতিল কৰা বিবাহক বাতিল বুলি স্বীকৃতি দিছে। এই আইনখনৰ লক্ষ্য হৈছে বাল্যবিবাহ ৰোধ কৰা আৰু শিশু বিশেষকৈ ছোৱালীৰ অধিকাৰ সুৰক্ষিত কৰা, যিসকলক প্ৰায়ে প্ৰাথমিক বিবাহৰ বলি কৰা হয় আৰু শিক্ষা, স্বাস্থ্য, শৈশৱৰ অধিকাৰৰ পৰা বঞ্চিত হয়।