স্কুলৰ খেলবোৰ এজন ছাত্ৰৰ শৈক্ষিক আৰু শাৰীৰিক বিকাশৰ এক অপৰিহাৰ্য অংশ। এই খেলসমূহে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক শাৰীৰিক কাৰ্য্যকলাপত জড়িত হোৱাৰ, তেওঁলোকৰ দলীয় কাম আৰু নেতৃত্বৰ দক্ষতা উন্নত কৰাৰ, আৰু সামাজিক সম্পৰ্ক গঢ়ি তোলাৰ এক মঞ্চ প্ৰদান কৰে।
স্কুলৰ খেলৰ অন্যতম উল্লেখযোগ্য উপকাৰ হ’ল শাৰীৰিক ফিটনেছ। নিয়মিত শাৰীৰিক ক্ৰিয়া-কলাপে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সুস্বাস্থ্য বজাই ৰখাত সহায় কৰিব পাৰে আৰু বিভিন্ন ৰোগত আক্ৰান্ত হোৱাৰ সম্ভাৱনাও কম কৰিব পাৰে। স্কুলৰ খেলে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক মৌলিক চলন-ফুৰণ দক্ষতা, যেনে দৌৰা, জাম্প কৰা, নিক্ষেপ কৰা আদি বিকাশৰ সুযোগো প্ৰদান কৰে, যিয়ে তেওঁলোকৰ সামগ্ৰিক শাৰীৰিক ফিটনেছ বৃদ্ধি কৰিব পাৰে।
তদুপৰি স্কুলৰ খেলে দলীয় কাম আৰু নেতৃত্বৰ দক্ষতাক প্ৰসাৰিত কৰে। ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে কেনেকৈ একেলগে এটা উমৈহতীয়া লক্ষ্যৰ দিশত কাম কৰিব লাগে সেই বিষয়ে শিকে, আৰু এই দক্ষতা তেওঁলোকৰ জীৱনৰ অন্যান্য ক্ষেত্ৰলৈ হস্তান্তৰযোগ্য। ইয়াৰ উপৰিও ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে দায়িত্ব গ্ৰহণ কৰি নেতৃত্বৰ দক্ষতা বিকাশ কৰিব পাৰে, যেনে দলৰ অধিনায়ক বা প্ৰশিক্ষক হোৱা।
স্কুলৰ খেলসমূহেও ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ বাবে যোগাযোগ আৰু সম্পৰ্ক গঢ়ি তোলাৰ বাবে এক সামাজিক মঞ্চ প্ৰদান কৰে। এই সম্পৰ্কসমূহে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক সামাজিক দক্ষতা বিকাশ আৰু বন্ধুত্ব গঢ়ি তোলাত সহায় কৰাত গুৰুত্বপূৰ্ণ হ’ব পাৰে, যিয়ে তেওঁলোকৰ শৈক্ষিক আৰু ব্যক্তিগত জীৱনত উপকৃত হ’ব পাৰে।
তদুপৰি স্কুলীয়া খেলে সুস্থ প্ৰতিযোগিতা আৰু ক্ৰীড়াবিদ্যাক প্ৰসাৰিত কৰিব পাৰে। ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে অনুগ্ৰহৰে কেনেকৈ জয়ী আৰু পৰাস্ত হ’ব লাগে শিকে, আৰু তেওঁলোকে ফেয়াৰ প্লে আৰু ক্ৰীড়াবিদৰ গুৰুত্বও শিকে। ইতিবাচক বিদ্যালয় সংস্কৃতি গঢ়ি তোলা আৰু আনৰ প্ৰতি সন্মান বৃদ্ধিৰ ক্ষেত্ৰত এই মূল্যবোধসমূহ গুৰুত্বপূৰ্ণ।
সামৰণিত ক’ব পাৰি যে স্কুলৰ খেলবোৰ এজন ছাত্ৰৰ শৈক্ষিক আৰু শাৰীৰিক বিকাশৰ এক অপৰিহাৰ্য অংশ। তেওঁলোকে শাৰীৰিক ফিটনেছ, দলীয় কাম, নেতৃত্বৰ দক্ষতা, সামাজিক সম্পৰ্ক, সুস্থ প্ৰতিযোগিতা, আৰু ক্ৰীড়াবিদ্যাক প্ৰসাৰিত কৰে। বিদ্যালয়সমূহে বিদ্যালয়ৰ খেলসমূহক অগ্ৰাধিকাৰ আৰু সমৰ্থন কৰি থাকিব লাগে যাতে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে এই সুবিধাসমূহ আৰু বৃদ্ধিৰ সুযোগসমূহ লাভ কৰে।