বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিবিজ্ঞানে মানুহৰ সামাজিক আৰু অৰ্থনৈতিক জীৱনলৈ নানা পৰিৱৰ্তন কঢ়িয়াই আনিছে। এই প্ৰযুক্তিবিজ্ঞানৰ অৱদান হ’ল টেলিফ’ন, মোবাইল, টেলিগ্ৰাফ, টেলিভিশ্বন, গ্ৰাম’ফ’ন, ৰে়ডিঅ’, কেমেৰা, মুভি কেমেৰা, কথাছবি ইত্যাদি। কুৰি শতিকাৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ বৈজ্ঞানিক আৱিষ্কাৰ হৈছে কম্পিউটাৰ। ইয়াক আমি যান্ত্ৰিক মগজু আখ্যা দিব পাৰোঁ। বৰ্তমান ই মানৱ সমাজৰ এক অপৰিহাৰ্ষ অংগ হৈ পৰিছে।
বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিবিজ্ঞানে যেনেকৈ মানৱ সভ্যতাৰ ইতিহাসত এটা নতুন যুগৰ পাতনি মেলিছিল তেনেদৰে কম্পিউটাৰৰ আৱিষ্কাৰেও অন্য এক যুগৰ সুচনা কৰিছে। কম্পিউটাৰ হ’ল একবিংশ শতিকাৰ চালিকা শক্তি। কম্পিউটাৰ অবিহনে আধুনিক যুগ প্ৰায় অচল। আনকি মানুহৰ দৈনন্দিন কাম-কাজ যেনে— ডাক-ঘৰলৈ গৈ মনি-অৰ্ডাৰ কৰা, চিঠি ৰেজিষ্টাৰ কৰা, বেংকত পইচা জমা কৰা বা উলিওৱা, ৰে’ল-গাড়ীৰ টিকট সংগ্ৰহ কৰা, জীৱন-বীমাৰ প্ৰিমিয়াম জমা দিয়া আদি কামবোৰ কম্পিউটাৰৰ সহায়ত অতি কম সময়ৰ ভিতৰতে সম্পন্ন কৰা হয়। এই প্ৰসংগতে উল্লেখ কৰিব পাৰি যে যিখিনি তথ্য বিশ্লেষণ কৰি এটা শুদ্ধ সিদ্ধান্তত উপনীত হ’বলৈ অতি চোকা মগজুৰ এশ গৰাকী মানুহৰ এশ বছৰ সময় লাগে, তাতোকৈ নিখুঁত সিদ্ধান্ত এটাৰ বাবে কম্পিউটাৰ এটাই সময় লয় মাত্ৰ কুৰি চেকেণ্ড। থিক তেনেকৈ আমাৰ দৈনন্দিন জীৱনত লেপতপ, মোবাইল, গেমখেলা, ছচিয়েল মিডিয়া আদিত সময়বোৰ পাৰ কৰোঁ। কাম থাকিলেও নাথাকিলেও ইবিলাকক দিনত এবাৰ খুচঁৰি চালেহে ভাল লাগে, ই দৈনন্দিন জীৱনত এক অপৰিহাৰ্ষ অংগ হৈ পৰিছে। ভৱিষ্যৎত মানুহে টকালৈ নুফুৰিব, কেছলেছ হৈ যাব। মানুহে নিজৰ প্ৰমান পত্ৰ নোলোৱাকৈ হাতত বা শৰীৰত ভিতৰত চিপ্ সমাই লৈ ফুৰিব। এখন দেশৰ পৰা আনখন দেশলৈ কিছু সময়তে গৈ পাব।
বৰ্তমান ছচিয়েল মিডিয়া আৰু ইয়াৰ প্ৰভাৱঃ
বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিবিজ্ঞানৰ ব্যৱহাৰ দিনে দিনে দ্ৰুতগতিত অবিশ্বাস্যভাৱে আগবাঢ়িছে। বতৰ বিজ্ঞান, কৃষি বিজ্ঞান, অফিচৰ কাম, বিভিন্ন বিষয়ৰ জ্ঞান আহৰণ, মনোৰঞ্জন, বিভিন্ন উদ্যোগৰ কাম-কাজ, বিজ্ঞানৰ মৌলিক গৱেষণা, প্ৰযুক্তি বিদ্যা, মহাকাশ বিজ্ঞান, ব্যৱসায়- বাণিজ্যৰ কাম, চিকিৎসা-বিজ্ঞান, প্ৰতিৰক্ষা, বজাৰৰ বস্তু কিনা-বেচা কৰা, খেলৰ লগৰী হোৱা, পুলিচ তদন্ত ইত্যাদি এনে কোনো ক্ষেত্ৰ নাই য’ত বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিবিজ্ঞানৰ সফলতাৰে ব্যৱহৃত হোৱা নাই। শ্ৰেণীকক্ষত কায়িকভাৱে উপস্হিত নথকাকৈও পৃথিৱীৰ যিকোনো ঠাইৰ পৰা কম্পিউটাৰৰ ডৰিয়তেই শ্ৰেণীত উপস্হিত থাকিব পাৰি, শিক্ষক বা সহপাঠীসকলৰ সৈতে আলাপ-আলোচনা কৰিব পাৰি, পৰীক্ষাত অৱতীৰ্ণ হৈ ডিগ্ৰীও অৰ্জন কৰিব পাৰি। ৰোগীয়ে বহুদূৰত থকা বিশেয়জ্ঞ চিকিৎসকৰ পৰা কম্পিউটাৰৰ ইণ্টাৰনেট সেৱাৰ জৰিয়তে দিহা পৰামৰ্শ গ্ৰহণ কৰিব পাৰি। ছচিয়েল মিডিয়াই পৃথিৱীৰ বিভিন্ন দেশক, সমাজক আৰু মানুহক ওচৰ চপাই আনিছে আৰু তাৰ জৰিয়তে পৃথিৱীখনক এখন গোলকীয় গাঁৱত পৰিণত কৰিছে।
ছচিয়েল মিডিয়াৰ নেতিবাছক দিশঃ
ইয়াৰ উপকাৰী দিশৰ তুলনাত অপকাৰী দিশটো তেনেই নগণ্য। কাৰণ ছচিয়েল মিডিয়াৰ জালিকা ব্যৱস্হা যাৰ দ্বাৰা সমগ্ৰ বিশ্ব অসংখ্য মানুহৰ লগত সংযোগ কৰি বিভিন্ন তথ্য বা বাৰ্তা আৰু দৃশ্য মাধ্যমেৰ। ইয়াত নিজৰ গোপনীয়তা লুকোৱাই ৰখাটো অতি কঠিন। ছচিয়েল মিডিয়াত ইতিবাছক আৰু নেতিবাছক দিশ আছে। ই বৰ শক্তিশালী। কোনোবা মানুহে এটা ৰাতিৰ ভিতৰতে মানুহৰ মাজত মাজত জনপ্ৰিয়তা অথবা কুখ্যাটো লাভ কৰিব পাৰি, কোনে কেতিয়া কি কৰি দিব গমকে নাপাব। আমি ছচিয়েল মিডিয়া ব্যৱস্হাৰ কৰোঁতে ক’তবা ৱেবছাইট বা এপত গৈ নিজৰ নাম, ঠাই, যোগাযোগক আদিৰ লগতে কিছুমান অনুমতি(লোকেশ্বন, কেমেৰা, ই-মেইল, কেণ্টেক্ট নম্বৰ, ফাইল আদি) দি দিওঁ, কিন্তু সেইবিলাক প্ৰয়োজন হয় নে নহয়, তাক কোনো বিছাৰ নকৰাকৈ অনুমতি দি দিওঁ। যাৰফলত আমাক অচিনাকি ফ’ন কল, ই-মেইল বা মেচেজ আদি আহিব ধৰে, আৰু আমি নজনাকৈ মোবাইলৰ কেমেৰা, লোকেশ্বন ব্যৱহাৰ কৰি ব্লেকমেইল কৰি বহুত কিবা কিবি লুটি লৈ যাব। বৰ্তমান সকলোৱে ভিম ইউপিআই, ফ’নপে, গুগোলপে, পিটিএম, ডেবিড কাৰ্ড কেৰ্ডিট কাৰ্ড আদি ব্যৱহাৰ কৰোঁতে সাবধান, কোনো বেঙ্কে কল কৰি পইচা বঢ়াই নিদিয়ে, ডেবিড কাৰ্ড কেৰ্ডিট কাৰ্ডৰ এক্সপায়াৰ তাৰিখ নুশুধে। এনেকুৱা কৰি বহু মানুহে জীৱনত থক্কৰ খাই আছে। নিজৰ পাছবৰ্ড কোনো মানুহকে নিদিবা, কোনে কেতিয়া গ্ৰাহ কৰে তাৰ কোনো ঠিকনা নাই। ভাবি চিন্তি সেই কাৰণে ছচিয়েল মিডিয়া ব্যৱস্হাৰ কৰোঁতে নিজৰ গোপনীয়তা সদায় ভালকৈ ৰাখিব।
বৰ্তমান ছচিয়েল মিডিয়া আৰু ইয়াৰ প্ৰভাৱ বাৰুকৈয়ে নৱ প্ৰজন্মক গ্ৰাহ কৰিছে। কিশোৰিবিলাকে খেলা ধুলা নকৰি মোবাইলত ইউটিব ভিডিঅ’, মোবাইল গেমিং আদিহে বেছি মন মগজু সুমাই গৈছে। এনেদৰে বৰ্তমান নৱ প্ৰজন্মৰ শিক্ষা আৰু ভৱিষ্যৎ অতি দুৰ্গতি।
বৰ্তমান সামাজিক মাধ্যম আৰু ইয়াৰ সুফল কুফলসমূহ বিতংগকৈ আলোচনা কৰি কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলোঁ। আমি আমাৰ বৰ্তমানৰ সময়ৰ লগত খাপ খাই চলিব লাগিব, সামাজিক মাধ্যম আৰু যুৱ প্ৰজন্মৰ মাজত ইয়াৰ প্ৰভাৱ পৰিলেও নেতিবাছক দিশসমূহ লৈ আগবাঢ়িব লাগিব।