উন্নয়ন আৰু সৱলীকৰণ সম্পৰ্কীয় কিন্তু সুকীয়া ধাৰণা।
উন্নয়ন বোলে সামাজিক আৰু অৰ্থনৈতিক অগ্ৰগতিৰ প্ৰক্ৰিয়াক
বুজায় যিয়ে জীৱন ধাৰণৰ মানদণ্ড উন্নত কৰে, দৰিদ্ৰতা হ্ৰাস কৰে,
আৰু শিক্ষা, স্বাস্থ্যসেৱা, আন্তঃগাঁথনিৰ দৰে মৌলিক প্ৰয়োজনীয়তাসমূহৰ অধিক সুবিধা লাভ কৰে। উন্নয়নত
প্ৰায়ে এনে হস্তক্ষেপ আৰু নীতি জড়িত হৈ থাকে যাৰ লক্ষ্য হৈছে অৰ্থনৈতিক বৃদ্ধি
উন্নত কৰা, উৎপাদনশীলতা বৃদ্ধি কৰা আৰু সমাজ কল্যাণক প্ৰসাৰ
কৰা।
আনহাতে, ব্যক্তি আৰু গোটক নিজৰ জীৱন
নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ আৰু নিজৰ সম্পূৰ্ণ সম্ভাৱনা অৰ্জন কৰিবলৈ সক্ষম কৰা প্ৰক্ৰিয়াক
সবলীকৰণ বুলি কোৱা হয়। ইয়াৰ লগত জড়িত আছে তেওঁলোকৰ সুযোগ আৰু সংস্থাক সীমিত কৰা
গাঁথনিগত আৰু ব্যৱস্থাগত বাধাসমূহ সমাধান কৰা, আৰু তেওঁলোকৰ
অৰ্থনৈতিক, সামাজিক আৰু ৰাজনৈতিক সবলীকৰণক প্ৰসাৰ কৰা।
সবলীকৰণ প্ৰায়ে প্ৰান্তীয় বা বঞ্চিত গোট, যেনে মহিলা,
সংখ্যালঘু জনগোষ্ঠী বা বিশেষভাৱে সক্ষম ব্যক্তিৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ
কৰা হয়।
কিছুমান ক্ষেত্ৰত উন্নয়ন আৰু সৱলীকৰণ পৰিপূৰক হ’ব
পাৰে। উদাহৰণস্বৰূপে, মহিলাসকলক শিক্ষা আৰু স্বাস্থ্যসেৱা
সেৱা প্ৰদান কৰিলে তেওঁলোকৰ সৱলীকৰণৰ প্ৰসাৰত সহায়ক হ’ব
পাৰে আৰু অৰ্থনৈতিক উন্নয়নতো অৰিহণা যোগাব পাৰে। কিন্তু উন্নয়নৰ হস্তক্ষেপে
সদায় সৱলীকৰণৰ সূচনা নকৰিবও পাৰে, আৰু সৱলীকৰণৰ হস্তক্ষেপে
সদায় উন্নয়নত অৰিহণা যোগাব নোৱাৰে।
শেষত, উন্নয়ন আৰু সৱলীকৰণ দুয়োটাই অধিক সমতাপূৰ্ণ আৰু ন্যায়সংগত সমাজ গঢ়ি তোলাৰ বাবে গুৰুত্বপূৰ্ণ য’ত সকলোৱে লাভৱান হোৱাৰ সুযোগ পায় আৰু নিজৰ সম্পূৰ্ণ সম্ভাৱনা লাভ কৰিব পাৰে। উন্নয়ন আৰু সৱলীকৰণ দুয়োটাকে প্ৰসাৰিত কৰি আমি এনে এখন পৃথিৱী সৃষ্টি কৰিব পাৰো যিখন অধিক সমৃদ্ধিশালী, বহনক্ষম আৰু সৰ্বাংগীন।