ভাৰতৰ অসম ৰাজ্যত উদযাপন কৰা তিনিটা জনপ্ৰিয় উৎসৱ – ৰঙালী বা ব’হাগ বিহু (এপ্ৰিল মাহত), কঙালী বা কাতি বিহু (অক্টোবৰ মাহত), আৰু ভোগালী বা মাঘ বিহু (জানুৱাৰী মাহত)ৰ সমষ্টি। বিহুৰ উৎপত্তি সম্বন্ধে নানান মতবাদ আছে, য’ত ইয়াক শস্য চপোৱা উৎসৱ হিচাপে পালন কৰা হৈছিল।
‘বিহু’ শব্দৰ উৎপত্তি সংস্কৃত ‘বিষুবন’ শব্দৰ পৰা হোৱা বুলি বিশ্বাস কৰা হয়, যাৰ অৰ্থ হৈছে ‘আশীৰ্বাদ আৰু সমৃদ্ধি বিচৰা’। কৃষি সমাজত জীৱন আৰু উৰ্বৰতাৰ প্ৰাথমিক উৎস হিচাপে গণ্য কৰা সূৰ্য্য আৰু পৃথিৱীৰ পূজাৰ সৈতেও এই উৎসৱৰ ওতঃপ্ৰোত সম্পৰ্ক আছে।
তিনিওটা বিহু উৎসৱৰ ভিতৰত ৰঙালী বা ব’হাগ বিহু আটাইতকৈ উল্লেখযোগ্য আৰু ব’হাগ মাহত (এপ্ৰিল মাহৰ মাজভাগ), অসমীয়া নৱবৰ্ষৰ আৰম্ভণিতে পালন কৰা হয়। আনহাতে কঙালী বা কাতি বিহু অধিক শোকাকুল উৎসৱ, কাতি মাহত (অক্টোবৰৰ মাজভাগ) ধানখেতি এতিয়াও সেউজীয়া হৈ থকাৰ সময়ত আৰু খেতিয়কসকলে শস্য চোৱাচিতা কৰাত ব্যস্ত হৈ থকাৰ সময়ত উদযাপন কৰা হয়। ভোগালী বা মাঘ বিহু হৈছে ভোজৰ উৎসৱ আৰু ইয়াক মাঘ মাহত (জানুৱাৰী মাহৰ মাজভাগ) পালন কৰা হয়, যাৰ ফলত শস্য চপোৱাৰ বতৰ শেষ হয়।
মুঠৰ ওপৰত বিহু অসমৰ চহকী সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য আৰু ভূমি, সূৰ্য্য, জীৱনৰ প্ৰাকৃতিক চক্ৰৰ সৈতে ইয়াৰ গভীৰ সংযোগৰ উদযাপন।