বনভোজ
বনভোজ বা পিকনিক হৈছে আটাইতকৈ আনন্দদায়ক কাৰ্য্যকলাপ যিয়ে মানুহক একত্ৰিত কৰি জিৰণি লয়, মজা কৰে, আৰু বাহিৰত মানসম্পন্ন সময় কটায়। দৈনন্দিন কাম-কাজৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ, শুদ্ধ বতাহ উপভোগ কৰিবলৈ আৰু প্ৰাকৃতিক পৰিৱেশত পৰিয়াল বা বন্ধু-বান্ধৱীৰ সৈতে বন্ধন গঢ়িবলৈ সুযোগ প্ৰদান কৰে।
বনভোজত সাধাৰণতে সুস্বাদু খাদ্য প্ৰস্তুত কৰি টোপোলাত ভৰাই পাৰ্ক, নদীৰ পাৰ বা অৰণ্যৰ দৰে দৃশ্যমান ঠাইলৈ যোৱা হয়। পিকনিকৰ মূল কথাটো ইয়াৰ সৰলতাতেই নিহিত হৈ থাকে— ইয়াৰ বাবে আড়ম্বৰপূৰ্ণ ব্যৱস্থাৰ প্ৰয়োজন নহয়, মাত্ৰ ভাল সংগ আৰু আনন্দময় মুখ হোৱাত প্ৰয়োজন।
পিকনিকৰ সময়ত মানুহে খেল খেলা, প্ৰকৃতি অন্বেষণ কৰা, বা কেৱল মুকলি আকাশৰ তলত পৰি আড্ডা দিয়া আদি বিভিন্ন কাম উপভোগ কৰিব পাৰে। শিশুৱে প্ৰায়ে লুকাই থকা বা মুক্তভাৱে দৌৰি যোৱাৰ দৰে খেল খেলে, আনহাতে প্ৰাপ্তবয়স্কসকলে জিৰণি ল’ব পাৰে, ফটো তুলিব পাৰে বা কাহিনী শ্বেয়াৰ কৰিব পাৰে আৰু নিজৰ বন্ধুৰ লগত সুৰা বা মদ আদি খোৱা হয় ।
পিকনিকতো প্ৰকৃতিৰ সৈতে সংযোগ স্থাপনৰ এক উত্তম উপায়। চৰাইৰ চিঞৰ-বাখৰ, পাতৰ হুলস্থুলৰ শব্দ আৰু মৃদু বতাহৰ শব্দই মন-দেহক সতেজ কৰি তোলা এক শান্তিপূৰ্ণ পৰিৱেশৰ সৃষ্টি কৰে। ইয়াৰ উপৰিও এনে পৰিৱেশত খাদ্য আৰু হাঁহিৰ ভাগ-বতৰা কৰিলে সম্পৰ্ক শক্তিশালী হয় আৰু স্থায়ী স্মৃতিৰ সৃষ্টি হয়।
পিকনিক উপভোগ্য হোৱাৰ উপৰিও দলীয় কাম, ভাগ-বতৰা, পৰিৱেশৰ শলাগ লোৱা আদি গুৰুত্বপূৰ্ণ মূল্যবোধ শিকাই। পিকনিকৰ পিছত চাফ-চিকুণ কৰিলে প্ৰকৃতি আনৰ বাবে সুন্দৰ হৈ থাকে।
সৰু পৰিয়ালৰ আউটিং হওক বা বন্ধু-বান্ধৱীৰ বৃহৎ সমাৱেশ হওক, পিকনিক সদায় বিশেষ৷ জীৱনৰ সাধাৰণ আনন্দ আৰু আপোনজনৰ লগত সময় কটোৱাৰ পৰা পোৱা সুখৰ কথা মনত পেলাই দিয়ে।
সামৰণিত ক’ব পাৰি যে পিকনিক হৈছে প্ৰকৃতিৰ সৌন্দৰ্য্যক আৰাম আৰু উদযাপনৰ এক আনন্দদায়ক উপায়। সুখ আৰু একেলগে থকাৰ উৎস হৈ সকলোৱে অনুভৱ কৰিব লাগে।