পিকনিক হৈছে এক আনন্দদায়ক বাহিৰৰ কাৰ্যকলাপ যিয়ে সকলো বয়সৰ লোকৰ বাবে আনন্দ কঢ়িয়াই আনে। ই প্ৰকৃতিৰ সৌন্দৰ্য্য উপভোগ কৰাৰ লগতে পৰিয়াল, বন্ধু-বান্ধৱ বা সহপাঠীৰ সৈতে মানসম্পন্ন সময় কটাবলৈ এক সুন্দৰ সুযোগ প্ৰদান কৰে। পিকনিক কেৱল মজাৰ নহয়, আমাৰ মনটোক শিথিল আৰু সতেজ কৰি তোলাৰ এক উত্তম উপায়।
এদিন ৰ’দঘাই ৰাতিপুৱা আমাৰ ক্লাছৰ শিক্ষকে আমাক ওচৰৰ পাৰ্ক এখনলৈ পিকনিকলৈ লৈ যোৱাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে। আমি আমাৰ বেগবোৰত সুস্বাদু জলপান, ফল-মূল আৰু খেলৰ সৈতে পেক কৰি থাকোঁতে বতাহত উত্তেজনা ভৰি পৰিল। আমি ৰাতিপুৱাই স্কুলত গোট খালোঁ, আৰু অলপ বাছ যাত্ৰা কৰি পাৰ্ক পালোঁগৈ।
উদ্যানখন আছিল ৰসাল আৰু সেউজীয়া, ওখ গছবোৰে ছাঁ দিছিল আৰু চাৰিওফালে ৰঙীন ফুলবোৰ ফুলি উঠিছিল। মৃদু বতাহ এজাকে কঢ়িয়াই লৈ ফুৰিছিল প্ৰকৃতিৰ মিঠা গোন্ধ। আমি ডাঙৰ গছ এজোপাৰ তলত ডাঢ়ি(মেট) মেলি দি খাদ্যৰ ব্যৱস্থা কৰিলোঁ। সকলোৱে বিশেষ কিবা এটা আনিছিল, আৰু সোৱাদযুক্ত ট্ৰিটবোৰ ভাগ-বতৰা কৰি খাদ্যটো আৰু অধিক উপভোগ্য কৰি তুলিছিল।
খোৱাৰ পিছত আমি লুকাভাকু, বেডমিণ্টন, টাগ-অফ-ৱাৰ আদি খেল খেলিলোঁ। আমাৰ মাজৰ কিছুমানে চৰাই-চিৰিকটি আৰু পখিলাৰ প্ৰশংসা কৰি উদ্যানখন অন্বেষণ কৰিলোঁ। আনকি সহপাঠী দুই এজনে ইজনে সিজনক হাঁহি হাঁহি উল্লাস কৰি গছত উঠিবলৈও চেষ্টা কৰিছিল।
সূৰ্য্য অস্ত যাবলৈ ধৰাৰ লগে লগে আমি গল্প কোৱাৰ অধিবেশনৰ বাবে ইফালে সিফালে গোট খালোঁ। আমাৰ শিক্ষকে এটা আকৰ্ষণীয় কাহিনী শ্বেয়াৰ কৰিলে, আৰু আমি সকলোৱে কৌতুহলৰ সৈতে শুনিলোঁ। যোৱাৰ আগতে আমি সেই ঠাইখন চাফা কৰিলোঁ যাতে পাৰ্কখন আমি পোৱাৰ দৰেই ধুনীয়া হৈ থাকে।
পিকনিকখন আছিল এক স্মৰণীয় অভিজ্ঞতা যিয়ে আমাক প্ৰকৃতিৰ মাজত সময় কটোৱা, ভাগ-বতৰা কৰা, আৰু দলীয় কামৰ গুৰুত্ব শিকাইছিল। হাঁহি, ধেমালি, সুখেৰে ভৰা দিন আছিল। সহপাঠীসকলৰ সৈতে সেই আচৰিত পিকনিকৰ স্মৃতিবোৰ মই সদায় লালন-পালন কৰি থাকিম।