এজন ভাল শিক্ষকৰ বিভিন্ন ধৰণৰ গুণ থাকে যিয়ে শ্ৰেণীকোঠাত তেওঁলোকৰ ফলপ্ৰসূতা আৰু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ জীৱনত ইয়াৰ প্ৰভাৱত অৰিহণা যোগায়। এজন ভাল শিক্ষকৰ কিছুমান গুৰুত্বপূৰ্ণ গুণ ইয়াত উল্লেখ কৰা হ’ল-
১. এজন ভাল শিক্ষকে শিকোৱা বিষয়টোৰ বিষয়ে গভীৰ আৰু ব্যাপক বুজাবুজি থাকে। এই জ্ঞানে তেওঁলোকক তথ্য সঠিকভাৱে প্ৰেৰণ কৰাত সহায় কৰে আৰু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ প্ৰশ্নৰ ফলপ্ৰসূ উত্তৰ দিয়ে।
২. বিষয় আৰু পাঠদান দুয়োটাৰে প্ৰতি থকা আবেগ সংক্ৰামক। এজন শিক্ষকৰ উৎসাহে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক বিষয়বস্তুৰ সৈতে অধিক গভীৰভাৱে জড়িত হ’বলৈ আৰু বিষয়টোৰ প্ৰতি নিজৰ আগ্ৰহ গঢ়ি তুলিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিব পাৰে।
৩. স্পষ্ট আৰু সংক্ষিপ্ত যোগাযোগ অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। এজন ভাল শিক্ষকে জটিল ধাৰণাবোৰ এনেদৰে বুজাবলৈ সক্ষম হয় যাতে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে সহজে বুজিব পাৰে। ইয়াৰ উপৰিও তেওঁলোকে মুকলি আলোচনাক উৎসাহিত কৰে, ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ কথা সক্ৰিয়ভাৱে শুনিব, আৰু গঠনমূলক আৰু সহায়ক মতামত প্ৰদান কৰে।
৪. শ্ৰেণীকোঠা হৈছে বিভিন্ন ক্ষমতা, শিক্ষণ শৈলী আৰু পটভূমিৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সৈতে বৈচিত্ৰময় পৰিৱেশ। এজন ভাল শিক্ষকে তেওঁলোকৰ পাঠদান পদ্ধতি আৰু সামগ্ৰীসমূহ বিভিন্ন ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ প্ৰয়োজন আৰু পছন্দ অনুসৰি খাপ খুৱাই লয়।
৫. শিক্ষণ এটা লেহেমীয়া আৰু কেতিয়াবা প্ৰত্যাহ্বানমূলক প্ৰক্ৰিয়া হ’ব পাৰে। ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক কঠিন ধাৰণাসমূহ ধৰি লোৱাত সহায় কৰাৰ বাবে আৰু তেওঁলোকৰ নিজৰ গতিৰে অগ্ৰগতি সমৰ্থন কৰাৰ বাবে ধৈৰ্য্য অতি প্ৰয়োজনীয়।
৬. ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সংগ্ৰাম, উদ্বেগ আৰু অনুভৱৰ প্ৰতি বুজা আৰু সহানুভূতিশীলতাই ইতিবাচক শিক্ষণ পৰিৱেশ গঢ়ি তোলে। ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে যেতিয়া অনুভৱ কৰে যে তেওঁলোকৰ শিক্ষকে তেওঁলোকৰ মংগলৰ প্ৰতি সঁচাকৈয়ে চিন্তা কৰে তেতিয়া তেওঁলোকে জড়িত হোৱাৰ সম্ভাৱনা বেছি।
৭. এজন ভাল শিক্ষকে শিক্ষণ অভিজ্ঞতাক আকৰ্ষণীয় আৰু স্মৰণীয় কৰি তুলিবলৈ সৃষ্টিশীল পদ্ধতি ব্যৱহাৰ কৰে। ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক আগ্ৰহী আৰু অনুপ্ৰাণিত কৰি ৰাখিবলৈ তেওঁলোকে বিভিন্ন পাঠদান পদ্ধতি, মাল্টিমিডিয়া সম্পদ, আৰু ইন্টাৰেক্টিভ কাৰ্য্যকলাপ ব্যৱহাৰ কৰে।
৮. শিক্ষকসকলে নিজৰ সময় ফলপ্ৰসূভাৱে পৰিচালনা কৰিব লাগিব, পাঠৰ পৰিকল্পনা কৰিব লাগিব, মূল্যায়ন সৃষ্টি কৰিব লাগিব, আৰু ছাত্ৰৰ অগ্ৰগতিৰ খবৰ ৰাখিব লাগিব। শক্তিশালী সাংগঠনিক দক্ষতাই শৈক্ষিক প্ৰক্ৰিয়া সুচাৰুৰূপে চলি থকাটো নিশ্চিত কৰে।
৯. কেতিয়াবা, অভাৱনীয় পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি হয় যাৰ বাবে পাঠ পৰিকল্পনাত সালসলনি কৰিবলগীয়া হয়। এজন নমনীয় শিক্ষকে উৰি যোৱাৰ সময়তে খাপ খাব পাৰে আৰু তথাপিও এক অৰ্থপূৰ্ণ শিক্ষণ অভিজ্ঞতা প্ৰদান কৰিব পাৰে।
১০. উচ্চ কিন্তু লাভযোগ্য আশা নিৰ্ধাৰণ কৰিলে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক তেওঁলোকৰ সম্পূৰ্ণ সম্ভাৱনাক লাভ কৰিবলৈ প্ৰত্যাহ্বান জনোৱা হয়। এজন ভাল শিক্ষকে তেওঁলোকৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সামৰ্থ্যত বিশ্বাস কৰে আৰু তেওঁলোকক উৎকৃষ্টতাৰ বাবে চেষ্টা কৰিবলৈ উৎসাহিত কৰে।
১১. সকলো ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ পটভূমি বা ক্ষমতা যিয়েই নহওক কিয়, সন্মানেৰে ব্যৱহাৰ কৰিলে শ্ৰেণীকোঠাৰ এক অন্তৰ্ভুক্ত আৰু সমতাপূৰ্ণ পৰিৱেশৰ সৃষ্টি হয়। গ্ৰেডিং, অনুশাসন, আৰু পাৰস্পৰিক ক্ৰিয়াৰ ক্ষেত্ৰত ন্যায়পৰায়ণতাই ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সৈতে বিশ্বাস গঢ়ি তোলে।
১২. শ্ৰেণীকোঠা পৰিচালনাৰ সমস্যাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি নতুন প্ৰযুক্তিৰ সৈতে খাপ খুৱাই লোৱালৈকে শিক্ষকসকলে প্ৰায়ে বিভিন্ন প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হয়। পৰিস্থিতি বিশ্লেষণ কৰি ফলপ্ৰসূ সমাধান বিচাৰি উলিয়াব পৰাটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ।
১৩. এজন ভাল শিক্ষকে নিজৰ পেছাদাৰী বিকাশৰ প্ৰতি দায়বদ্ধ। তেওঁলোকে নতুন শৈক্ষিক তত্ত্ব, পাঠদান পদ্ধতি, বিষয় সম্পৰ্কীয় বিকাশৰ বিষয়ে আপডেট হৈ থাকে।
১৪. সময়মতে হাস্যৰসৰ জ্ঞানে শিক্ষণ পৰিৱেশক অধিক শিথিল আৰু উপভোগ্য কৰি তুলিব পাৰে। শিক্ষক-ছাত্ৰৰ ইতিবাচক সম্পৰ্ক গঢ়ি তোলাতো ই সহায় কৰে।
১৫. শেষত এজন ভাল শিক্ষকে তেওঁলোকৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক কেৱল শৈক্ষিকভাৱেই নহয়, ব্যক্তিগত বৃদ্ধি, মূল্যবোধ আৰু আকাংক্ষাৰ ক্ষেত্ৰতো অনুপ্ৰাণিত কৰে। শ্ৰেণীকোঠাৰ বাহিৰত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ জীৱনত ইয়াৰ স্থায়ী প্ৰভাৱ পৰে।
এই গুণসমূহে সামূহিকভাৱে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ শৈক্ষিক আৰু ব্যক্তিগত বৃদ্ধিত সহায় কৰা এক লালন-পালন, আকৰ্ষণীয় আৰু ফলপ্ৰসূ শিক্ষণ পৰিৱেশ সৃষ্টিত অৰিহণা যোগায়।