শিক্ষক শিক্ষাৰ পৰিসৰত ব্যক্তিক ফলপ্ৰসূ শিক্ষাবিদ হ’বলৈ প্ৰস্তুত কৰাৰ সৈতে জড়িত বহুতো কাৰ্য্যকলাপ আৰু বিবেচনা সামৰি লোৱা হৈছে। শিক্ষক শিক্ষা কাৰ্যসূচীসমূহ ভৱিষ্যতৰ শিক্ষকসকলক শ্ৰেণীকোঠাত উৎকৃষ্ট হ’বলৈ আৰু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ শিক্ষণত ইতিবাচক প্ৰভাৱ পেলাবলৈ প্ৰয়োজনীয় জ্ঞান, দক্ষতা আৰু মনোভাৱেৰে সজ্জিত কৰিবলৈ ডিজাইন কৰা হৈছে। শিক্ষক শিক্ষাৰ পৰিসৰৰ কিছুমান মূল দিশ ইয়াত উল্লেখ কৰা হ’ল-
শিক্ষাবিজ্ঞানৰ জ্ঞান: শিক্ষক শিক্ষা কাৰ্যসূচীয়ে সম্ভাৱ্য শিক্ষকসকলক শিক্ষাবিজ্ঞানৰ তত্ত্ব, পদ্ধতি আৰু নিৰ্দেশনামূলক কৌশলৰ এক শক্তিশালী ভেটি প্ৰদান কৰে। ইয়াৰ ভিতৰত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে কেনেকৈ শিকে সেই বিষয়ে বুজা, ফলপ্ৰসূ পাঠ পৰিকল্পনা ডিজাইন কৰা, আৰু বিভিন্ন শিক্ষণ প্ৰয়োজনীয়তা পূৰণৰ বাবে পাঠদান পদ্ধতিৰ সৈতে খাপ খুৱাই লোৱা আদি অন্তৰ্ভুক্ত।
বিষয়ৰ বিশেষজ্ঞতা: তেওঁলোকে শিকোৱাৰ পৰিকল্পনা কৰা শ্ৰেণী স্তৰ আৰু বিষয়ৰ ক্ষেত্ৰৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি শিক্ষকসকলে তেওঁলোকে শিকোৱা বিষয়বস্তুৰ বিষয়ে গভীৰ বুজাবুজিৰ প্ৰয়োজন। শিক্ষক শিক্ষা কাৰ্যসূচীয়ে শিক্ষাবিদসকলৰ তথ্য সঠিকভাৱে প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আৰু অৰ্থপূৰ্ণ শিক্ষণ অভিজ্ঞতাৰ সুবিধা প্ৰদান কৰিবলৈ প্ৰয়োজনীয় বিষয়বস্তুৰ জ্ঞান থকাটো নিশ্চিত কৰে।
শ্ৰেণীকোঠা পৰিচালনা: উৎপাদনশীল আৰু ইতিবাচক শিক্ষণ পৰিৱেশ বজাই ৰাখিবলৈ শ্ৰেণীকোঠা পৰিচালনাৰ দক্ষতা অতি প্ৰয়োজনীয়। শিক্ষক শিক্ষা কাৰ্যসূচীয়ে ৰুটিন স্থাপন, আচৰণ পৰিচালনা, আৰু সন্মানজনক শ্ৰেণীকোঠাৰ সংস্কৃতি গঢ়ি তোলাৰ প্ৰশিক্ষণ প্ৰদান কৰে।
মূল্যায়ন আৰু মূল্যায়ন: শিক্ষকসকলে ছাত্ৰৰ শিক্ষণ আৰু অগ্ৰগতিৰ ফলপ্ৰসূ মূল্যায়ন কৰিব লাগিব। শিক্ষক শিক্ষা কাৰ্যসূচীয়ে শিক্ষাবিদসকলক কেনেকৈ মূল্যায়ন ডিজাইন কৰিব লাগে, তথ্য বিশ্লেষণ কৰিব লাগে আৰু মূল্যায়নৰ ফলাফল ব্যৱহাৰ কৰি নিৰ্দেশনাক অৱগত কৰিব লাগে শিকায়।
প্ৰযুক্তি সংহতিঃ আজিৰ ডিজিটেল যুগত শিক্ষকসকলে তেওঁলোকৰ পাঠদানত প্ৰযুক্তিৰ অন্তৰ্ভুক্তি কৰাটো প্ৰয়োজন। শিক্ষক শিক্ষা কাৰ্যসূচীয়ে শিক্ষণ অভিজ্ঞতা বৃদ্ধিৰ বাবে শিক্ষা প্ৰযুক্তিৰ সঁজুলি আৰু মঞ্চৰ সংহতি সামৰি লয়।
সাংস্কৃতিক দক্ষতা আৰু বৈচিত্ৰ্য: আজিৰ বহুসংস্কৃতিৰ শ্ৰেণীকোঠাত সাংস্কৃতিক বৈচিত্ৰ্যক বুজা আৰু মূল্য দিয়াটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। শিক্ষক শিক্ষা কাৰ্যসূচীয়ে সাংস্কৃতিক দক্ষতা, সমতা, আৰু অন্তৰ্ভুক্ত পাঠদান পদ্ধতিৰ বিষয়ে আলোচনা কৰে।
বিশেষ শিক্ষা আৰু অন্তৰ্ভুক্তিঃ শিক্ষকসকলে বিভিন্ন ক্ষমতাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সৈতে কাম কৰিবলৈ সাজু হ’ব লাগে। শিক্ষক শিক্ষা কাৰ্যসূচীয়ে বিশেষ শিক্ষাৰ নীতি, অন্তৰ্ভুক্ত পাঠদান কৌশল, আৰু ব্যক্তিগতকৃত সমৰ্থনৰ বিষয়ে অন্তৰ্দৃষ্টি প্ৰদান কৰে।
প্ৰতিফলিত অনুশীলন: প্ৰতিফলিত অনুশীলন হ’ল নিজৰ পাঠদান পদ্ধতি সমালোচনাত্মকভাৱে বিশ্লেষণ কৰি উন্নতি সাধন কৰিব পৰা ক্ষমতা। শিক্ষক শিক্ষাই শিক্ষাবিদসকলক তেওঁলোকৰ পাঠদান পদ্ধতিৰ ওপৰত নিয়মিতভাৱে চিন্তা কৰিবলৈ আৰু মতামত আৰু অভিজ্ঞতাৰ ভিত্তিত খাপ খুৱাবলৈ উৎসাহিত কৰে।
ক্ষেত্ৰ অভিজ্ঞতা: শিক্ষক শিক্ষাত প্ৰকৃত শ্ৰেণীকোঠাৰ পৰিৱেশত ব্যৱহাৰিক অভিজ্ঞতা অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হয়। ছাত্ৰ শিক্ষকতা বা ইন্টাৰশ্বিপ প্লেচমেণ্টে উচ্চাকাংক্ষী শিক্ষকসকলক অভিজ্ঞ শিক্ষাবিদৰ নিৰ্দেশনাত নিজৰ শিক্ষণ প্ৰয়োগ কৰাৰ সুযোগ প্ৰদান কৰে।
শিক্ষা মনোবিজ্ঞান: শিক্ষা মনোবিজ্ঞান বুজিলে শিক্ষকসকলে শিক্ষণৰ জ্ঞানমূলক, আৱেগিক আৰু সামাজিক দিশসমূহ ধৰি লোৱাত সহায় কৰে। এই জ্ঞানে ফলপ্ৰসূ নিৰ্দেশনামূলক ডিজাইন আৰু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ নিয়োজিততাক সমৰ্থন কৰে।
আইনী আৰু নৈতিক বিবেচনা: শিক্ষকসকলে শিক্ষাৰ আইনী আৰু নৈতিক দায়িত্বৰ বিষয়ে সচেতন হোৱাটো প্ৰয়োজন, য’ত ছাত্ৰৰ গোপনীয়তা, গোপনীয়তা, আৰু পেছাদাৰী আচৰণৰ সৈতে জড়িত বিষয়সমূহো অন্তৰ্ভুক্ত।
আজীৱন শিক্ষণ: শিক্ষক শিক্ষাই নিৰন্তৰ পেছাদাৰী বিকাশৰ গুৰুত্বৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে। শিক্ষাবিদসকলক শৈক্ষিক ধাৰা আৰু গৱেষণাৰ সৈতে সাম্প্ৰতিকভাৱে থাকিবলৈ চলি থকা শিক্ষণত জড়িত হ’বলৈ উৎসাহিত কৰা হয়।
নেতৃত্ব আৰু পোষকতা: শিক্ষকসকল প্ৰায়ে নিজৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰী আৰু নিজৰ পেছাৰ পোষকতা কৰে। শিক্ষক শিক্ষা কাৰ্যসূচীয়ে শিক্ষা নীতি, নেতৃত্ব, আৰু ইতিবাচক পৰিৱৰ্তনৰ পোষকতাৰ সৈতে জড়িত বিষয়সমূহ সামৰি ল’ব পাৰে।
অভিভাৱক আৰু সম্প্ৰদায়ৰ সংযোগ: অভিভাৱক আৰু সম্প্ৰদায়ৰ সদস্যসকলৰ সৈতে ফলপ্ৰসূ যোগাযোগ আৰু সহযোগিতা অতি প্ৰয়োজনীয়। শিক্ষক শিক্ষাত অংশীদাৰসকলৰ সৈতে ইতিবাচক সম্পৰ্ক গঢ়ি তোলাৰ কৌশল অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে।
গোলকীয় দৃষ্টিভংগী: বিশ্বায়ন বৃদ্ধিৰ লগে লগে শিক্ষকসকলে বিভিন্ন সাংস্কৃতিক পটভূমিৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সন্মুখীন হ’ব পাৰে। শিক্ষক শিক্ষা কাৰ্যসূচীয়ে বিশ্বব্যাপী শিক্ষাৰ ধাৰণা আৰু আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰেক্ষাপটত কাম কৰিবলৈ শিক্ষকক প্ৰস্তুত কৰাটো সম্বোধন কৰিব পাৰে।
শিক্ষক শিক্ষাৰ পৰিসৰ ব্যাপক, যাৰ লক্ষ্য হৈছে আধুনিক শ্ৰেণীকোঠাৰ জটিল চাহিদা পূৰণ কৰিবলৈ সুসজ্জিত শিক্ষাবিদসকলক প্ৰস্তুত কৰা। ইয়াত তাত্ত্বিক জ্ঞান, ব্যৱহাৰিক দক্ষতা, আৰু আজীৱন শিক্ষণ আৰু উন্নতিৰ প্ৰতি দায়বদ্ধতা অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে।