বহল শৈক্ষিক পৰিৱেশত কলা(Art) শিক্ষাই উল্লেখযোগ্য স্থান দখল কৰিছে, ই কলাত্মক দক্ষতাৰ বিকাশৰ বাহিৰলৈও বিস্তৃত অসংখ্য সুবিধা প্ৰদান কৰে। কলা শিক্ষা গুৰুত্বপূৰ্ণ হোৱাৰ কেইবাটাও মূল কাৰণ ইয়াত উল্লেখ কৰা হ’ল:
১/ জ্ঞানমূলক বিকাশ
কলা শিক্ষাই সমালোচনাত্মক চিন্তাধাৰা, সমস্যা সমাধান, সিদ্ধান্ত গ্ৰহণকে ধৰি জ্ঞানমূলক প্ৰক্ৰিয়াসমূহক উদ্দীপিত কৰে। শিল্পৰ সৈতে জড়িত হ’লে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে জটিল ধাৰণাসমূহ দৃশ্যগতভাৱে বুজিবলৈ সহায় কৰে আৰু উদ্ভাৱনী চিন্তাধাৰাক প্ৰসাৰিত কৰে।
২/ আৱেগিক প্ৰকাশ আৰু মানসিক স্বাস্থ্য
কলাই আৱেগ প্ৰকাশৰ বাবে এক গুৰুত্বপূৰ্ণ আউটলেট প্ৰদান কৰে, যিটো ডাঙৰ হোৱাৰ জটিলতাসমূহৰ মাজেৰে নেভিগেট কৰা যুৱক-যুৱতীসকলৰ বাবে বিশেষভাৱে উপকাৰী হ’ব পাৰে। ই মানসিক চাপ পৰিচালনা, আত্মসন্মান বৃদ্ধি, আৰু আৱেগিক স্থিতিস্থাপকতা গঢ়ি তোলাত সহায় কৰে।
৩/ সাংস্কৃতিক সজাগতা আৰু সহানুভূতি
শিল্পৰ জৰিয়তে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক বিভিন্ন সংস্কৃতি আৰু দৃষ্টিভংগীৰ সৈতে পৰিচিত কৰা হয়, যাৰ ফলত বৈচিত্ৰ্যৰ বিষয়ে গভীৰ বুজাবুজি আৰু প্ৰশংসাৰ পোষকতা হয়। এই উন্মোচনে সহানুভূতি বৃদ্ধি কৰিব পাৰে, ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক বিভিন্ন দৃষ্টিভংগী আৰু পৰম্পৰাক বুজিবলৈ আৰু মূল্য দিবলৈ সহায় কৰিব পাৰে।
৪/ শৈক্ষিক প্ৰদৰ্শন বৃদ্ধি
গৱেষণাৰ পৰা দেখা গৈছে যে কলাত অংশগ্ৰহণ কৰা ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে প্ৰায়ে উচ্চ গ্ৰেড লাভ কৰে আৰু মানক পৰীক্ষাত উন্নত প্ৰদৰ্শন কৰে। কলা শিক্ষাই স্থানীয় যুক্তি আৰু পঢ়া বুজাৰ দৰে ক্ষমতা বৃদ্ধি কৰি আন বিষয়ত শিক্ষণ বৃদ্ধি কৰিব পাৰে।
৫/ মটৰ দক্ষতা বিকাশ
সৰু ল’ৰা-ছোৱালীৰ বাবে শিল্প কাৰ্য্যকলাপ যেনে অংকন, চিত্ৰকলা বা ভাস্কৰ্য্য শিল্পই সুক্ষ্ম চলন-ফুৰণৰ দক্ষতা বিকাশত সহায় কৰে। এই দক্ষতাসমূহ শিক্ষাৰ অন্যান্য ক্ষেত্ৰ যেনে লিখাৰ বাবে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ।
৬/ যোগাযোগৰ দক্ষতা
শিল্প হৈছে ভাষাৰ বাধাক অতিক্ৰম কৰা যোগাযোগৰ এক প্ৰকাৰ। ই ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক বিভিন্ন ৰূপৰ জৰিয়তে ধাৰণা আৰু বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰিবলৈ সক্ষম কৰে, সেয়া দৃশ্যমান, ডিজিটেল বা পৰিৱেশনমূলক হওক। এই যোগাযোগৰ ধৰণসমূহ বুজাটো বিশ্বব্যাপী আন্তঃসংযোগী পৃথিৱীখনত অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ হ’ব পাৰে।
৭/ উদ্ভাৱন আৰু অৰ্থনৈতিক অৱদান
সৃষ্টিশীল উদ্যোগসমূহ বিশ্ব অৰ্থনীতিৰ এক উল্লেখযোগ্য অংশ। কলা শিক্ষাৰ জৰিয়তে শিকি অহা দক্ষতাই চলচ্চিত্ৰ, স্থাপত্য, বিজ্ঞাপন, ডিজাইনকে ধৰি বহু ক্ষেত্ৰত কেৰিয়াৰ গঢ়ি তুলিব পাৰে। ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ সৃষ্টিশীলতাক লালন-পালন কৰিলে এই খণ্ডসমূহৰ ভিতৰত উদ্ভাৱনত অৰিহণা যোগাব পাৰে।
৮/ সামাজিক সুবিধা
মানুহক একত্ৰিত কৰি আৰু ধাৰণাসমূহৰ ভাগ-বতৰা আৰু আলোচনা কৰিব পৰা সাম্প্ৰদায়িক স্থান সৃষ্টি কৰি শিল্পই সামাজিক আৰু সাম্প্ৰদায়িক ক্ষেত্ৰত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিব পাৰে। ই সম্প্ৰদায়ৰ সংযোগ আৰু অংশগ্ৰহণক লাভান্বিত কৰে।
৯/ ব্যক্তিগত সন্তুষ্টি আৰু আজীৱন শিক্ষণ
শিল্প গোটেই জীৱন ব্যক্তিগত সন্তুষ্টিৰ উৎস হ’ব পাৰে, শিক্ষণ আৰু বৃদ্ধিৰ আজীৱন সুযোগ প্ৰদান কৰিব পাৰে। বহুতে সৃষ্টিশীল প্ৰক্ৰিয়াত আনন্দ আৰু সাফল্যৰ অনুভূতি বিচাৰি পায় আৰু পেছাদাৰী কলাত্মক সাধনা যিয়েই নহওক কিয়, প্ৰাপ্তবয়স্ক জীৱনলৈকে এই কাম চলি থাকিব পাৰে।
১০/ আন্তঃশাখা শিক্ষণ
কলা শিক্ষাই প্ৰায়ে বিভিন্ন শাখাৰ ধাৰণাসমূহক একত্ৰিত কৰে, যিয়ে আন্তঃশাখা শিক্ষণক উৎসাহিত কৰে। উদাহৰণস্বৰূপে, শিল্প প্ৰকল্পত ইতিহাস, সাহিত্য, বিজ্ঞান আৰু গণিতৰ দিশসমূহ অন্তৰ্ভুক্ত হ’ব পাৰে, যিয়ে প্ৰদৰ্শন কৰে যে আন্তঃসংযোগী জ্ঞানে কেনেকৈ সৃষ্টিশীলতা আৰু বুজাবুজি বৃদ্ধি কৰিব পাৰে।
বিদ্যালয়ৰ পাঠ্যক্ৰম আৰু পাঠ্যক্ৰমৰ বাহিৰৰ কাৰ্য্যকলাপৰ ভিতৰত কলা শিক্ষাক মূল্য দি আৰু একত্ৰিত কৰি সমাজসমূহে এনে সু-বৃত্তাকাৰ ব্যক্তিৰ খেতি কৰিব পাৰে যিয়ে কেৱল নিজৰ ব্যক্তিগত আৰু পেছাদাৰী জীৱনত লাভৱান হোৱাই নহয়, নিজৰ সম্প্ৰদায়ৰ সাংস্কৃতিক আৰু অৰ্থনৈতিক সজীৱতাতো অৰিহণা যোগায়।
