দুৰ্যোগ ব্যৱস্থাপনাৰ ক্ষেত্ৰত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে উল্লেখযোগ্য ভূমিকা ল’ব পাৰে। দুৰ্যোগৰ বাবে প্ৰস্তুতি চলোৱা আৰু দুৰ্যোগৰ প্ৰতি সঁহাৰি জনোৱাত তেওঁলোকে সক্ৰিয় হ’ব পাৰে। ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে অৰিহণা যোগাব পৰা কিছুমান উপায় তলত উল্লেখ কৰা হ’ল:
সজাগতা বিয়পোৱা: ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে নিজৰ অঞ্চলৰ সম্ভাৱ্য বিপদ আৰু বিপদৰ বিষয়ে নিজকে আৰু আনক জ্ঞান দিব পাৰে, আৰু এই জ্ঞান তেওঁলোকৰ পৰিয়াল, বন্ধু-বান্ধৱী আৰু সম্প্ৰদায়ৰ সৈতে ভাগ-বতৰা কৰিব পাৰে। ইয়াৰ দ্বাৰা দুৰ্যোগৰ সংঘটিত হোৱাত বাধা বা ইয়াৰ প্ৰভাৱ কমোৱাত সহায়ক হ’ব পাৰে।
স্বেচ্ছাসেৱী: দুৰ্যোগৰ সময়ত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে নিজৰ সময় আৰু সম্পদ স্বেচ্ছাই সাহায্য প্ৰদানত সহায় কৰিব পাৰে। ইয়াৰ বাবে আশ্ৰয়ৰ ব্যৱস্থা কৰা, খাদ্য আৰু পানী বিতৰণ কৰা বা অনুসন্ধান আৰু উদ্ধাৰ অভিযানত সহায় কৰা আদি জড়িত থাকিব পাৰে।
ধন সংগ্ৰহ: ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলেও অনুষ্ঠান আৰু অভিযান আয়োজন কৰি দুৰ্যোগ সাহায্যৰ বাবে ধন সংগ্ৰহ কৰাত সহায় কৰিব পাৰে, যেনে চেৰিটি ৱাক, বেক বিক্ৰী, বা বেনিফিট কনচাৰ্ট।
জৰুৰীকালীন পৰিকল্পনা প্ৰস্তুত কৰা: ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে তেওঁলোকৰ বিদ্যালয় আৰু স্থানীয় কৰ্তৃপক্ষৰ সৈতে কাম কৰি সম্ভাৱ্য বিপদসমূহৰ সৈতে মোকাবিলা কৰা জৰুৰীকালীন পৰিকল্পনা প্ৰস্তুত কৰিব পাৰে আৰু খালী কৰাৰ পথ আৰু আশ্ৰয়ৰ স্থান চিনাক্ত কৰিব পাৰে।
গৱেষণাত অৰিহণা যোগোৱা: ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে দুৰ্যোগ ব্যৱস্থাপনা আৰু প্ৰশমন কৌশলৰ ওপৰত গৱেষণা কৰিব পাৰে, আৰু তেওঁলোকৰ তথ্যসমূহ নীতি নিৰ্ধাৰক আৰু জনসাধাৰণৰ সৈতে ভাগ-বতৰা কৰিব পাৰে। ইয়াৰ দ্বাৰা সিদ্ধান্ত গ্ৰহণৰ ক্ষেত্ৰত অৱগত হোৱাত সহায়ক হ’ব পাৰে আৰু দুৰ্যোগৰ বাবে প্ৰস্তুতি উন্নত হ’ব পাৰে।
সামগ্ৰিকভাৱে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে সজাগতা বৃদ্ধি, স্বেচ্ছাসেৱী কাম, ধন সংগ্ৰহ, জৰুৰীকালীন পৰিকল্পনা প্ৰস্তুত, গৱেষণাত অৰিহণা যোগাই দুৰ্যোগ ব্যৱস্থাপনাত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিব পাৰে। তেওঁলোকৰ সম্প্ৰদায় আৰু স্থানীয় কৰ্তৃপক্ষৰ সৈতে একেলগে কাম কৰি তেওঁলোকে এখন সুৰক্ষিত আৰু অধিক স্থিতিস্থাপক সমাজ গঢ়ি তোলাত সহায় কৰিব পাৰে।