ভাৰতৰ উত্তৰ-পূব অঞ্চলত অৱস্থিত ৰাজ্য অসমত বিভিন্ন ধৰণৰ খিলঞ্জীয়া সংস্কৃতি আৰু জনজাতি আছে। ৰাজ্যখনৰ চহকী আৰু অনন্য থলুৱা শিল্পৰ বাবে পৰিচিত, যিয়ে অঞ্চলটোত বসবাস কৰা বিভিন্ন জনগোষ্ঠীৰ সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য আৰু পৰম্পৰাক প্ৰতিফলিত কৰে। অসমৰ কিছুমান বিশিষ্ট থলুৱা কলা বা শিল্প হ’ল-
পৰম্পৰাগত বয়ন: ৰাজ্যৰ কেইবাটাও জনগোষ্ঠীয়ে কৰা পৰম্পৰাগত হস্ততাঁত বোৱাৰ বাবে অসম বিখ্যাত। ইয়াৰ ভিতৰত আটাইতকৈ বিখ্যাত হৈছে মুগা, ইৰি আৰু পেট ৰেচম বয়ন, যাৰ নিজস্ব অনন্য শৈলী, আৰ্হি আৰু ডিজাইন আছে।
মৃৎশিল্পঃ মৃৎশিল্প অসমৰ আন এক গুৰুত্বপূৰ্ণ থলুৱা কলা। অসমৰ মৃৎশিল্পীসকলে পৰম্পৰাগত পদ্ধতিৰে মাটিৰ পাত্ৰ, বাচন-বৰ্তন, আৰু অন্যান্য সজ্জা সামগ্ৰী তৈয়াৰ কৰাত দক্ষতাৰে পৰিচিত।
বাঁহ আৰু বেতৰ শিল্প: অসমৰ খিলঞ্জীয়া লোক বাঁহ আৰু বেতৰ শিল্পত পাকৈত। বাঁহ আৰু বেত ব্যৱহাৰ কৰি বিভিন্ন ধৰণৰ বস্তু যেনে ঝুৰি, টুপী, মেট, আচবাব আদি তৈয়াৰ কৰে।
মুখা শিল্প: মুখাশিল্প (Mask) অসমৰ এবিধ প্ৰাচীন লোককলা। বাহ, খেৰ, বোকামাটি, গোবৰ আদি ব্যৱহাৰ কৰা হয়৷ মুখাৰ ব্যৱহাৰ সাধাৰণতে ভাওনা, ৰাস আদি উংসৱ সমূহত দেখিবলৈ পোৱা যায়৷
কাঠ খোদিত: কাঠ খোদিত অসমৰ এক জনপ্ৰিয় থলুৱা কলা। কাঠৰ দুৱাৰ, খুঁটা, ঘৰৰ আচবাব আদিত জটিল খোদিত শিল্পকৰ্মৰ বাবে অসমৰ কাৰিকৰসকল পৰিচিত।
বাদ্যযন্ত্ৰঃ পেপা (এবিধ শিং), তাল (এবিধ টান বাদ্য), আৰু ঢোল (এবিধ ঢোল) আদি অনন্য বাদ্যযন্ত্ৰৰ বাবে অসম পৰিচিত।
চিত্ৰকলাঃ অসমৰ পৰম্পৰাগত চিত্ৰকলাক ‘পট্টাচিত্ৰ’ বুলি জনা যায়। এইবোৰত প্ৰাকৃতিক ৰং ব্যৱহাৰ কৰি কাপোৰৰ ওপৰত অংকন কৰা হয় আৰু ইয়াত হিন্দু পৌৰাণিক কাহিনীৰ দৃশ্য চিত্ৰিত কৰা হয়।
মুঠৰ ওপৰত অসমৰ থলুৱা শিল্প ৰাজ্যখনৰ চহকী সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য আৰু বৈচিত্ৰ্যৰ প্ৰমাণ।